کارکرد سرورهای مجازی چگونه است ؟ استفاده از مجازی سازی در جهان از فناوری در حال رشد است. زیرا مردم شروع به دیدن اینکه چگونه می توانند کارآیی بیشتری برای استفاده از پردازش قدرت و کاهش هزینه های کل فناوری اطلاعات داشته باشند می کنند. مفهوم مجازی سازی و استفاده از سرور مجازی ممکن است به کسانی که به زیر ساخت های سنتی عادت کرده اند نا آشنا باشد.
مجازی سازی اساسا راهی برای اجرای سیستم عامل های چندگانه و برنامه های کاربردی در یک سرور واحد است. تا از قدرت پردازش کامل خود بهره مند شود. مجازی سازی باعث می شود که زیرساخت ها ساده تر و کارآمد تر باشند. به برنامه های کاربردی اجازه می دهد که سریعتر کار کنند و کارایی و دسترسی به آنها افزایش یابد.
نحوه کارکرد سرورهای مجازی نوین هاست
برای ایجاد این کارآیی مورد نظر، یک سرور اختصاصی فیزیکی به سرورهای مجازی چند با استفاده از نرم افزار سرور اختصاصی تقسیم می شود. دلیل این که این فرایند بسیار مفید است این است که معمولا یک سرور فیزیکی تنها به یک برنامه یا کار خاص اختصاص داده می شود. این سیستم سنتی می تواند یک شبکه کامپیوتری را از لحاظ فنی فنی ساده کند، اما از کارایی پردازش کامل سرور استفاده نمی کند
با استفاده از تنها یک سرور فیزیکی در هر وظیفه می تواند بسیاری از این قدرت را از بین ببرد. و شبکه های کامپیوتری می توانند بزرگ و پیچیده شوند زیرا سرورهای فیزیکی متعددی فضا زیادی می گیرند, مرکز داده ای که با سرورهای فیزیکی پر است، انرژی زیادی را مصرف می کند و می تواند برای نگهداری گران باشد. هنگامی که یک سرور فیزیکی به چندین سرور مجازی تبدیل می شود. قدرت به طور موثرتری مورد استفاده قرار می گیرد و هر سرور می تواند چندین سیستم عامل و برنامه های کاربردی را اجرا کند.
معماری و قطعات
ساختار سرورهای مجازی با سخت افزار اصلی یا سرور فیزیکی آغاز می شود که به یک سرور مجازی با یک نوع خاص از نرم افزار ساخته می شود. سپس سرور مجازی به چندین نوع از سخت افزار مجازی و ماشین های مجازی تقسیم می شود که هر کدام به طور مستقل عمل می کنند. هر دستگاه مجازی می تواند سیستم عامل و برنامه های کاربردی خود را اجرا کند. همانند یک دستگاه فیزیکی منحصر به فرد عمل می کند.
هر دستگاه مجازی دارای شبکه مجازی خاص خود است و همه آنها به یک شبکه بزرگ به طور کلی متصل می شوند. با مجازی سازی کامل، اجزاء شامل hypervisor است که نرم افزاری است که به طور مستقیم با CPU فضای سرور و فضای دیسک ارتباط برقرار می کند. دیگر انواع مجازی سازی مجازی سازی در سطح سیستم عامل از اجزای مختلف استفاده می کنند و از طریق روش های منحصر به فرد کار می کنند.
شبیه سازی سخت افزار
سرورهای مجازی گاهی اوقات قادر به کار با استفاده از شبیه سازی سخت افزار هستند حتی اگر دسترسی مستقیم به سخت افزار سرور وجود ندارد. شبیه سازی سخت افزار به این معنی است که یک دستگاه سخت افزاری عملکرد دستگاه سخت افزاری دیگر را تقلید می کند. این معمولا زمانی استفاده می شود که مدیر نیاز به اجرای یک سیستم عامل پشتیبانی نشده در یک ماشین مجازی داشته باشد.
از آنجا که ماشین مجازی دسترسی به سخت افزار سرور را ندارد. یک لایه شبیه سازی ترافیک بین سخت افزار فیزیکی و مجازی را هدایت می کند. شبیه سازی سختافزاری برای سرورهای مجازی مهم است که تنها در برخی از سیستم عامل های مهمان مورد استفاده قرار می گیرد. از طریق لایه شبیه سازی، مدیر می تواند با یک سیستم عامل جاسازی شده از یک دسکتاپ اجرا کند. و با آن ارتباط برقرار کند. که به طور معمول از سیستم عامل پشتیبانی نمی کند. این لازم است زیرا یک سیستم عامل جاسازی شده برای اجرا در محیط های سخت افزاری اختصاصی یا در سیستم هایی که برای استفاده تعاملی طراحی نشده است، ایجاد می شود.
