دسترسی به سرورهای FTP
دسترسی به سرورهای FTP می تواند به دو صورت رخ دهد: از طریق یک رابط یا از طریق خط فرمان، هر دو کاربران یونیکس به عنوان کاربران ویندوز می توانند از طریق دو حالت دسترسی داشته باشند. حالت خط فرمان در هر توزیع یونیکس و ویندوز مانند از طریق شبکه توزیع می شود. از هر مرورگر معتبر (اینترنت اکسپلورر، فایرفاکس، و یا حتی در ویندوز اکسپلورر) نیز امکان دسترسی به یک سرور FTP وجود دارد.
راه ها و رابط ها
پروتکل انتقال فایل FTP می تواند در حالت های تعاملی یا دسته ای اجرا شود. مشتری FTP یک رابط تعاملی را فراهم می کند، در حالی که HTTP و MIME از آن به طور مستقیم استفاده می کنند. پروتکل اجازه می دهد تا ضبط و بازیابی فایل، لیست پوشه و تغییر کتابچه.
دستورات FTP سرور
سرورهای پروتکل FTP به ندرت تغییر می کنند، اما مشتریان جدید FTP به طور منظم ظاهر می شوند. این مشتریان در تعدادی از دستورات که اکثریت مشتریان FTP را پیاده سازی می کنند، تنها تعدادی از دستورات FTP را وارد می کنند. اگر چه FTP خط فرمان مبتنی بر پروتکل است، نسل جدیدی از مشتریان FTP این گرایش را در محیط گرافیکی پنهان می کنند، که اغلب بسیار توسعه یافته است.
رابط کاربری FTP یونیکس BSD یک استاندارد با خود است و دارای بسیاری از دستورات قدیمی است: کنترل Oucarriage TENEX که در حال حاضر هیچ استفاده نمی کنند. دستورات معمولی استفاده می شود ocd، dir، ls، get eput. FTP دارای ویژگی هایی است که در حال حاضر غیر معمول هستند. Doftp پس از فعال سازی، یک اتصال به هاست راه دور ایجاد می شود. این اتصال شامل استفاده از حساب کاربر در هاست از راه دور است، با برخی از سرورهای FTP ارائه FTP ناشناس.
ترجمه نام فایل
نحو نام فایل ها ممکن است بین سیستم عامل های مختلف متفاوت باشد. یونیکس از ۱۲۸ کاراکتر، حروف بزرگ و کوچک استفاده می کند، در حالی که DOS از ۸ ۳ حرف و حروف استفاده می کند. برخی از نام ها در بعضی از سیستم ها قابل استفاده نیستند. با توجه به این همه ftp BSD قوانین برای ترجمه نام را تعریف می کنند.
پیام های FTP
FTP دو حالت انتقال پیام را فراهم می کند: FTP: متن (با ترجمه مناسب) یا دوتایی (بدون ترجمه). هر پیام شامل یک شناسه سرور از سه رقم اعشار است (به عنوان مثال: ۲۲۶ انتقال تکمیل شده است). این پیام ها را می توان مشاهده کرد یا نه، با استفاده از آن برای حالت آرام و عمودی، به ترتیب.
حالت FTP client-server
سرور از راه دور یک کنترل اتصال مشتری محلی را می پذیرد. سرویس گیرنده دستورات را به سرور ارسال می کند و اتصال در طول جلسه همچنان ادامه دارد (که فقط یک پروتکل است که از TCP استفاده می کند). سرور برای انتقال داده ها یک اتصال داده را ایجاد می کند و برای هر فایل منتقل یک اتصال ایجاد می کند، این داده ها از سرور به مشتری منتقل می شود و بالعکس؛ دستورات از داده جدا می شوند و مشتری می تواند در هنگام انتقال داده دستورات را ارسال کند، بستن اتصال نشان دهنده پایان فایل است.