با پراکنده شدن هر چه بیشتر نیروی کار، سازمانها برای ارائهٔ خدمات ۲۴ساعته و دسترسی به اپلیکیشنها و صفحه‌های دسکتاپ در همه جا ، به استفاده از زیرساختهای صفحهٔ مجازی (VDI) روی آورده‌اند. اما VDI قدیمی، بخصوص زمانی که صحبت از عملکرد IT و ساده‌سازی آن مطرح می‌شود، با وعده‌های نخست خود فاصلهٔ زیادی گرفته است.
با این حال با افزایش به‌کارگیری سرور ابری و سرور مجازی ، سازمانها این فرصت را پیدا کرده‌اند که محاسبات مربوط به کاربر نهایی را کاملاْ تغییر دهند و خدماتی فراتر از وعده‌های اولیهٔ VDI ارائه کنند و به سطح جدیدی از چابکی وسرعت عمل دست پیدا کنند که خود موجب رشد آنها می‌شود.
بازار VDI سرور ابری ، که گاهی از آن با نام DaaS یاد می شود، رشد بسیار زیادی داشته است، اما ضروری است که مدیران IT قبل از ورود به این بازار از انواع رویکردهای مربوط به آن و تفاوتهای این رویکردها اطلاع ذاشته باشند. برای کمک به تشخیص بهترین روش استفاده و مدیریت این سرویس برای تأمین نیازهای خاص یک سازمان، باید سه پرسش اساسی از عرضه‌کنندگان VDI و DaaS بپرسیم:
- آیا می‌توان از این روش در سراسر جهان استفاده کرد؟
- آیا می‌توان این روش را بر اساس نیازهای هر شرکت یا موسسه تغییر داد و تعدیل کرد؟
- آیا در حال حاضر این شیوه در بازار موجود است؟
حال به شرح مختصری در مورد هر یک از این سوالات می‌پردازیم.
آیا می‌توان از این روش در سراسر جهان استفاده کرد؟
اغلب نرم‌افزارهای شرکتی به سفارش یک مشتری و برای یک دیتاسنتر ساخته شده‌اند. بنابراین در VDI قدیمی تمرکز سازندگان بیشتر بر روی ساختن نرم‌افزاری بوده است که تا حد امکان در یک دیتاسنتر قابل توسعه باشد. ساخت چنین نرم‌افزاری به منابع فراوانی نیاز دارد و انجام چنین کاری برای اغلب موسساتی که حتی تنها با یک VDI کار می‌کنند، سخت و طاقت‌فرساست، چه رسد که بخواهند با سه یا چهار VDI کار کنند. بنابراین ممکن است که مشتری تصمیم بگیرد که برای کاهش پیچیدگی و مدیریت بهتر، از مجموع VDI در یک دیتاسنتر واحد استفاده کند.
با این وجود در سازمانهای بزرگتر، بیشتر کاربران به این دیتاسنتر نزدیک نیستند. این کاربران به خاطر دوری از دیتاسنتر مرکزی با تأخیر و کندی فراوان و اتصالات با پهنای باند پایین مواجه می‌‌شوند. ممکن است این شبکه‌ها بخش عظیمی از ارتباطات و اتصالات با بخش مرکزی را ازدست بدهند و برای حل این مشکل ، لازم باشد که از خطوط اجاره‌ای پرهزینه استفاده کنند. نتیجهٔ نهایی این روند، کندی و تآخیر بسیار و کاربران ناراضی است. با اینکه از پروتکلهای متنوع و متعددی برای بهبود عملکرد و رفع این مشکل استفاده شده است ، اما این پروتکلها نمی‌توانند قوانین فیزیک را تغییر دهند.
اما امروزه به لطف سرور ابری عمومی، شیوهٔ جدیدی برای این کار به وجود آمده است. سرور ابری عمومی به جای یک دیتاسنتر از چند دیتاسنتر که در سراسر جهان پراکنده هستند، تشکیل شده است. در حال حاضر Microsoft Azure در سراسر جهان ۵۴ منطقهٔ ابری دارد و این تعداد همچنان در حال افزایش است، این بدان معنی است که هر سازمان یا موسسه‌ای که از Azure استفاده می‌کند، در حال حاضر ۵۴ دیتاسنتر در اختیار دارد. از آنجا که Azure یک سرور ابری پراکنده در سراسر جهان است، به یک شیوهٔ VDI پراکنده و مخصوص سرور ابری نیاز دارد و تمام این موارد منجر به یک شیوهٔ ساختاری می‌شود .
این شیوهٔ مورد نیاز ، یک شیوهٔ متناسب با سرور ابری و سرور مجازی و بر اساس ساختارهای منتشر در سراسر جهان است؛ این تنها راه رسیدن به مزایای توسعه‌پذیری، عملکرد و امنیت است که در VDI سنتی ـ چه در سیستمهای محلی و چه در سرور ابری ـ به آنها چندان توجه نشده بود ، اما الان خیلی واقعی و عملی هستند، است. با استفاده از روش صحیح VDI متناسب با سرور ابری، تیم IT می‌توانند از دسکتاپ مجازی در لبهٔ سرور ابری و در فاصلهٔ نزدیک به کاربر استفاده کنند. این دسکتاپهای مجازی متناسب برای استفاده در لبهٔ سرور ابری را می‌توان در فاصله‌ای به اندازهٔ ۲۵ میلی‌ثانیه از هر یک از کاربران در سراسر جهان مستقر نمود و این به معنای یک عملکرد شگفت‌انگیز برای آن کاربر خواهد بود.
آیا می‌توان این روش را بر اساس نیازهای هر شرکت یا موسسه تغییر داد و تعدیل کرد؟
در شرایط ایده‌آل ، تیم IT قادر هستند که با استفاده از ابزار و فرایندهای موجود تمام منابع مجازی خود ـ اپلیکیشنها، صفحات دسکتاپ و ایستگاههاـ را مدیریت کنند. این شیوه راهی برای ساده کردن فرایند مدیریت و کاهش نیاز به آموزش مجدد است. برای پاسخگویی به نیازهای یک سازمان،نیاز به وجود توانایی استفاده از image موجود شرکت ، ادغام با اپلیکیشنهای معروف سازمانی مانند Skype و Microsoft Teams و استفاده از GPOs ثابت ، سیاستهای امنیتی و احراز هویتهای چندعاملی ، است.
احراز هویت قدرتمند و دقیق یکی از ابعاد اصلی و مهم ، اما بسیار ضروری یک سیستم امنیتی است. وجود ساختار دسکتاپ مجازی که سطح کنترل سیستم را از سطح نگهداری داده‌ها جدا می‌کند، برای امنیت سیستم بسیار ضروری است، زیرا چنین ساختاری بدان معناست که داده‌های باارزش سازمان در محلی امن می‌مانند و وارد سطح کنترل دسکتاپ مجازی نمی‌شوند. بررسی کنید که آیا راه‌حلها و روشهای احتمالی مطرح شده قادر به ایجاد چنین جدایی هستند. از آنجا که معمولاْ بخش IT بودجهٔ چندانی ندارد ، مورد دیگری که باید به فهرست امکانات لازم اضافه کرد، توانایی ادغام با شیوه‌های موجود مدیریت سرویسهای IT نظیر ServiceNow و BMC Remedy است . این کار بطور موثر تأمین و تهیهٔ دسکتاپ و چرخهٔ حیات سایر منابع را سازماندهی می کند.
آیا این شیوه در حال حاضر آماده در بازار موجود است؟
یک راه این است که شما خودتان با استفاده از امکانات موجود ، VDI شخصی خود را بسازید، اما تجربه نشان داده است که این کار به منابع مالی قابل توجه و یک تیم IT برجسته نیاز دارد. راه دیگر آن است که از یک سرویس حاضر و آماده استفاده کنید. استفاده و نصب یک VDI مخصوص سرور ابری می‌تواند به آسانی خرید یک دستگاه کامپیوتر باشد. کافی است که پیکربندی مورد نظر خود را انتخاب کنید: CPU ، حافظه ، محل ذخیره و اینکه آیا GPU می‌خواهید یا نه. سپس آن را در نزدیکترین فاصله نسبت به کاربر نهایی پر سرور ابری مستقر کنید.
به جز این شیوه، چگونه و با چه روشی می‌توانید ظرف چند دقیقه محدودهٔ سرور ابری خود را به صورت افقی (در عرض) توسعه دهید؟ برای ارائهٔ یک سرویس کاملاْ آماده ،یک عرضه کننده باید اعتبار و قابلیت دسترسی سطح مورد توافق (SLA) را دارا باشد. بسیاری از تیمهای IT ترجیح می‌دهندکه از شر کارهای SLA مربوط به دسکتاپ خلاص شوند، زیرا این کار، یک کار پرمشغله و وقت‌گیر است که آنها را از دستیابی به اهداف راهبردی‌تر که در رشد کسب و کار و شرکت موثر هستند، بازمی‌دارد. با پرسیدن این سوالات شما می‌توانید از عرضه‌کنندگان بخواهید که شکلی از روش VDI را پیدا کنند که بیشترین هماهنگی را با نیازهای شرکت شما داشته باشد و بیشترین سرعت عملی را که شرکت شما برای رشد و پیشرفت نیاز دارد، تأمین کند.
