اکنون در چه مسیری هستیم که ‘سرور مجازی ‘ دیگر تنها یک سیستم نیست ، بلکه چگونگی طراحی و استقرار آن است . در ادامه بحث به دنیای پسا ابری خوش آمدید با نوین هاست همراه باشید…
در ده سال گذشته رقابت شدیدی بین مراکز ذخیره ی اطلاعات داخل سیستمی و سرور ابری وجود داشت. اما اکنون واضح است که سرور ابری برنده ی این رقابت است. تردیدی نیست که سیستمهای ذخیره ی داخلی سالهاست که مورد استفاده قرار می گیرند. و در حال حاضر نیز هنوز از اپلیکیشنهای Cobol و کامپیوترهای mainframe استفاده می شود. اما به تدریج مدل سرور مجازی و ارائه ی خدمات بر اساس تقاضا به مشتریان رواج بیشتری پیدا کرده و به عنوان شیوه ی معمول و رایج در کسب و کار مورد استفاده قرار می گیرد .
‘ رقابت ابری ‘ در حقیقت به نوعی انتخاب بین این دو سیستم است. که در یک سوی آن سیستمهای داخلی بسیار کنترل شده ، هدفمند و customized که ابزار بسیاری برای مدیریت و کنترل فرایندها در اختیار دارند. اما محصول ارزانتر و اختصاصی تری ارائه می کنند قرار گرفته اند و در سوی دیگر خدمات عمومی تر سرور مجازی هستند که امکانات کمتری برای حفظ اطلاعات و برقراری امنیت اطلاعات دارند. اما فرایندها و گزینه های استاندارد شده ی با قیمت مناسبی ( و شاید ارزان ) ارائه می کنند که شرکتها را مجبور می کند. برای متمایز کردن خودشان از یکدیگر به دنبال یافتن راههای غیرفنی باشند.
مفهوم ‘ تمایز از طریق تکنولوژی’ در یک دهه ی گذشته اهمیت فراوانی داشت. به همین دلیل همه ی شرکتها سیستم EPR خود را به گونه ای تنظیم می کردند. که با زحمت زیاد و صرف مبالغ هنگفت در زمینه ی نوآوریهای تکنولوژی در سیستمهای تحلیلی و اجرایی سرمایه گذاری کنند .
حرکت به سمت استفاده از سرور مجازی بیش از آنکه به مفهوم از دست دادن کنترل بر سیستمها باشد. به معنی تسلیم شدن تکنولوژی به عنوان یک سلاح مخفی است. این امر نشان داد که تصور تکنولوژی به عنوان یک ” سلاح مخفی ” یک تصور ساده انگارانه است. و نتیجه ی کلی آن ظهور انبوهی از سیستمها بود که در مقایسه با مزایای چشمگیر تجاری خود از پیچیدگی کمتری برخوردار بودند.
اما با وجود اینکه سرور ابری این امکان را برای شرکتها فراهم کرده است که از سیستمهای ساده تر بهره ببرند و فرصت نوآوری سودمند را برای آنها ایجاد کرده است. هنوز دوران تکنولوژی عمومی فرانرسیده است. نمونه ی بارز این جابجایی ، روزنامه Tribuneاست که فرصتی نادر برای به کارگیری تکنولوژیهایی فراهم کرده است که پیش از آن مورد استفاده قرار نگرفته بودند. این تغییر و فرصت ایجاد شده در نهایت منجر به ایجاد یک ترکیب جدید شامل تکنولوژیهای سرور ابری ( مانند SaaS ). تکنولوژیهایی شبیه به سرور ابری ( در data center ) و بخش کوچکی از تکنولوژیهای قدیمی شد. این ترکیب جدید در حقیقت نمونه ای از دنیای پسا ابری (post cloud) را که اکنون در حال شکل گیری است ، به ما نشان می دهد.
ما نباید تنها به یک سیستم و شیوه ی کار بسنده کنیم، مدل قیمت گذاری بی حد و مرز سیستم ابری که بر پایه ی تقاضای مشتری است. و موضوعاتی همچون پهنای باند و تأخیر در انجام کارها هزینه های جدیدی را به وجود می آورند. که اغلب به اندازه ی رویکرد قدیمی در مورد بیش از حد تجاری شدن و در نتیجه بسیار پیچیده شدن زیرساختها ، اپلیکیشنها و داده ها ، غیر منطقی و غیرقابل قبول است.
در عوض ، آنچه که در حال رخ دادن است ، پیدایش چند مفهوم کلیدی است که اعمال آنها به ترکیب درست عواملی همچون قیمت ، پیچیدگی ، پاسخگویی ، انعطاف پذیری و مزیت استراتژیک آنها بستگی دارد. بهتر است این مفهوم را به این شکل بیان کنیم : چگونگی استفاده از سیستم، هدف نیست. بلکه یک تاکتیک است. این بزرگترین درسی که قرار است ما دردنیای پسا ابری فرابگیریم.
این م فاهیم کلیدی کدامند؟
برای تغییر برنامه ریزی کنید:
مهم نیست که برنامه ی مورد استفاده ی شما یک مرورگر است یا یک موتور جستجو ، باید بدانید که دانش لازم و همچنین نیازهای کسب و کار دائماً در حال تغییر هستند. بنابراین تا زمانی که مجبور نیستید. خودتان را به برندها، فرمتها ، ابزار و یا یک سرور خدمت رسان خاص وابسته نکنید. کانتینرهایی مانند Docker جدیدترین نمونه از این تغییر هستند و البته آخرین نمونه نیز نخواهند بود .
مفهومی که در این دنیای جدید باید در موردش احتیاط کرد ، مفهوم ‘ داده ی اصلی ( big data ) است که در اصل به این مفهوم است که به جای آنکه داده ها به سبک ETL تغییر داده شوند. و در نتیجه کاربرد آنها در آینده محدود شود. محتوای اصلی داده حفظ می شود. متأسفانه امروزه غالباً مفهوم ‘ داده بزرگ ‘ به ذخیره سازی داده ها در سرور ابری شباهت پیدا کرده است. و این امر سبب سردرگمی در انتخاب بین مزایای محدود پردازش های مبتنی بر تقاضا و مزایای ذاتی حفظ محتوا برای استفاده های احتمالی چندباره بر اساس تقاضا ،شده است. این سرور ابری نیست، بلکه ITدهه ی ۱۹۹۰ است.
سفارشی سازی سیستم را به حداقل برسانید:
در دوران ERP ( برنامه ریزی منابع ) IT راه افراط را در پیش گرفته بود و تمام رفتارهای مشکوک را کدگذاری می کرد. به شکلی که کاربران مطمئن بودند ، تنها راه مطمئن برای انجام صحیح کار، همین است. این الگو در اپلیکیشنهای مهمی همچون CRM ( مدیریت ارتباط با مشتری. ) و HRIS ( سیستم اطلاعات منابع انسانی) هنوز هم استفاده می شود. به همین دلیل است. که بسیاری از اقدامات دوران ERP منجر به ROI ( بازگشت سرمایه ) منفی می شدند. این اقدامات در چرخه ی سیستمهای غیرقابل اجرا که با صرف هزینه های معمول نیز قابل اصلاح نبودند ، گیر می افتادند.
حتی اگر کاربران شما این تفاوتها و استثنائات را مفید می دانند ،بهتر است آنها به حداقل برسانید، زیرا وجودشان در حقیقت هیچ فایده ای برای شما ندارد .
درست است که گاهی سفارشی کردن سیستم لازم است . اما دقت کنید که گاهی ، نه در تمام موارد. بنابراین بهتر است تنها زمانی اقدام به این کار کنید که دلایل محکمی برای انجام آن داشته باشید. از آنجا که برای سودآوری بیشتر لازم است که سیستمهای ابری در مقیاسهای کلان استفاده شوند. در نتیجه این سیستمها چندان تمایلی به سفارشی سازی ندارند. و بیشتر به سمت پیکربندیهای مناسب برای چندمستأجری متمایل هستند. و شیوه ای جدید برای برقراری نظم در اختیار شما قرار می دهند. که حتی می توانید در سیستمی که خود می سازید نیز از آن استفاده کنید.
تا جایی که می توانید سیستم را ساده نگه دارید :
با کاهش سفارشی سازی طبیعتاً سادگی در سیستم تقویت می شود. سادگی به راحتی به دست نمی آید ، اما سود آن به شکلهای مختلف از جمله : پذیرش بیشتر از سوی کاربران ، پشتیبانی فنی بیشتر، قابلیت سازگاری بیشتر با شرایط و از همه مهمتر، دستیابی به نتایج مورد نظرتان ، به شما بازمیگردد. نیاز به استفاده از سرور مجازی در مقیاس کلان و همچنین نیاز به ارئه ی خدمات متنوع توسط سرور ابری باعث شده است که این سیستم نیز توجه ویژه ای به سادگی هم در طراحی و هم در ابزار مورد استفاده ، داشته باشد.
